Mianseryna to czteropierścieniowy lek przeciwdepresyjny, pochodna piperazynoazepiny. Działa poprzez blokowanie receptorów 2-adrenergicznych, co powoduje nasilenie uwalniania noradrenaliny do przestrzeni pomiędzy kolejnymi neuronami (komórkami nerwowymi) i zwiększenie jej działania na odpowiednie receptory. Dochodzi do wzrostu poziomu noradrenaliny w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN). Mianseryna blokuje niektóre typy receptorów serotoninowych oraz receptory histaminowe H1. Praktycznie nie wpływa na receptory muskarynowe.
Mianseryna
Mianseryna wykazuje działanie przeciwlękowe, uspokajające, poprawia jakość snu poprzez jego wydłużenie i pogłębienie, praktycznie nie wykazuje wpływu na układ sercowo-naczyniowy.
Mianseryna jest stosowana w leczeniu zespołów depresyjnych.
Lek jest stosowany doustnie, raz dziennie na noc lub kilka razy dziennie. Tabletek nie należy rozgryzać, ani kruszyć. Dawkę leku należy zwiększać stopniowo. Zazwyczaj poprawę kliniczną obserwuje się po 2–4 tyg. leczenia. Po ustąpieniu objawów depresji leczenie należy kontynuować co najmniej 4–6 miesięcy. Podczas stosowania leku (szczególnie w pierwszych dniach leczenia) chorzy nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu.
Po doustnym podaniu lek wchłania się bardzo szybko, a dostępność biologiczna wynosi 20–30%. Maksymalne stężenie w surowicy jest osiągane 2–3 h po podaniu. Stan stacjonarny (stan, w którym szybkość wprowadzania leku do organizmu jest równa szybkości jego usuwania) osiąga po ok. 6 dniach stosowania. Ulega przemianom w wątrobie do aktywnych metabolitów. Mianseryna jest wydalana głównie przez nerki, w postaci metabolitów, zaledwie kilka procent w postaci niezmienionej; nieznaczne ilości wydalane są z kałem.
